Het muzikale leven van Beppie Schalken (1992) begon op haar zesde in het koor. Na twee jaar uitzingen stopte ze, maar daar moest een instrument voor in de plaats komen. Ze koos voor de trombone en is daar niet meer vanaf gestapt. Haar theatrale leven begon echter pas tijdens haar masterstudie aan het conservatorium in Tilburg. Daar ontdekte ze als trombone spelende ezel in haar eigen muzikale kindervoorstelling 'De Bremer stadsmuzikanten' dat het genre muziektheater haar erg aansprak. De vrijheid van op een podium staan en mogen vertellen en bewegen trekt haar enorm. Dit gevoel werd bevestigd tijdens haar eerste kennismaking bij KASKO, toen Beppie In 2018-2019 meespeelde in de voorstelling 'Een Kersentuin'. Dat smaakte naar meer! Ook bij Orkest de Ereprijs, waar ze sinds 2016 in speelt, kan ze haar ei kwijt. Nieuwe muziek en interdisciplinaire projecten staan er veelvuldig op de agenda. Naast het uitvoerende vak is Beppie een bevlogen docente voor iedereen die trombone wil leren spelen en alle kinderen op de basisschool.

(foto: Marije van de Berg)

Als dochter van twee opera-makers groeide Daantje op in het theater, ze luisterde samen met haar vader naar klassieke muziek en leerde cello spelen. Als 11-jarig meisje ontdekte ze haar passie voor dansen. Ze droomde ervan zelf ooit danseres te worden maar koos er voor naar de Toneelschool te gaan. In 2018 studeerde ze (cum laude) af aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen voor Acteren. Samen met haar vijf oud klasgenoten heeft ze het theatercollectief 'herman' opgericht en spelen zij in België en Nederland. 

Als actrice maakte ze haar televisie debuut in 2013 in de jeugdserie Spangas en misdaadserie Celblok H. In 2015 was Daantje te zien als één van de hoofdrollen in de Nederlandse thriller De Reünie, een bekende besteller door Simone van der Vlugt. Binnen het theater speelde ze onder ander in een regie van Mirjam Koen bij Het Onafhanklijk Toneel. Komend voorjaar is ze na succesvolle zomerreeks op de Zomer van Antwerpen opnieuw te zien in Anatomie Antigone van collectief herman en De Roovers uit Antwerpen. 

Sinds 2020 is ze ook werkzaam als schrijfster en schreef ze o.a. het script voor een serious game in opdracht van de Anne Frank Stichting. Voor de Muzieksmederij i.s.m. Holland Opera schreef ze afgelopen jaar de tekst voor de muziekvoorstelling De Vos, de Raaf en het Meisje. Voor Holland Opera schreef ze ook haar eerste libretto van de voorstelling Dwaalhuis.

Eva Beunk (1999) is een componist/kunstenaar uit Lobith. Ze ronde in 2021 haar bachelor in compositie af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag, waar ze studeerde bij Calliope Tsoupaki, Peter Adriaansz en Jan van de Putten. Naast compositie volgde ze een minor in educatie en een minor in trompet. Met het creëren van evenementen zoals de producties Op Wacht (een opera voor 33 hoorns 3 zangers en een fort) en Klinkerweg (een locatievoorstelling in corona tijd) verbindt ze de hedendaagse muziek aan de samenleving. Het delegeren van beslissingen lijkt een parameter te worden in haar werk. In Klinkerweg gaat het zo ver dat het publiek het verloop van het stuk mee bepaalt. Eva denkt na over eigenaarschap en deelt dat met spelers en publiek. Daarmee relativeert ze de mythe van het kunstenaarschap en laat ze zien dat het creatieve proces veel dichterbij ligt dan mensen vaak denken.

Juliette Mout (1990) is kostuum- en decorontwerper. In 2014 studeerde ze af aan de opleiding Theatre Design aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU). Tijdens haar stage bij Dieuweke van Reij heeft ze kennisgemaakt met muziektheater en opera. Zo werkte Juliette mee aan de uitvoering van Cosí fan Tutte van Floris Visser in Moskou en studeerde ze af met de vormgeving voor de opera Tristan und Isolde van Wagner. Na haar studie ging ze als rekwisiteur aan de slag bij Theater Rotterdam (voorheen Ro Theater). Daar werkte ze onder meer mee aan de voorstellingen Revolutionary Road van Erik Whien, Heisenberg van Johan Simons, Hamlet, de familievøørstelling van Pieter Kramer en Headroom van Boogaerdt & van der Schoot.

In haar werk wil Juliette contrasten opzoeken: rust scheppen in de chaos, chaos scheppen in de rust. Ze wil niet alleen verbondenheid creëren in het toneelbeeld, maar ook bij de toeschouwer. Bij KASKO wil ze haar eigen handschrift verder ontwikkelen en grote stappen buiten haar comfortzone maken.

Leila studeerde in 2019 af aan de opleiding Fashion Design (Hogeschool voor de Kunsten Utrecht). Tijdens haar stage in Londen bij een fashion designer kwam ze erachter dat dit niet het pad is dat ze wilde bewandelen. Na haar studie kwam ze via via in de theaterwereld terecht en begon ze met het assisteren bij verschillende grote producties bij Toneelgroep Oostpool. Begin 2022 kwam ze in aanraking met muziektheater en ontwierp ze de kostuums voor FF – and here I am / a lonely woman van Huba de Graaf. “Wat ik heel tof hieraan vond was dat het geluid van de muziek de inspiratie was voor de kleurtonen en stofkeuzes.” Naast theater is Leila ook werkzaam in als stylist voor films en doet ze styling voor verschillende Nederlandse artiesten.

Leila heeft een grote interesse in textiel ontwerpen: “Ik ben veel bezig met breien en probeer dit eigenlijk altijd toe te passen in mijn ontwerpen. Het maken van je eigen textiel zorgt voor extra diepte en gelaagdheid.”

Lisanne (1993) is schrijver en theatermaker. Ze studeerde in 2017 af aan de opleiding Writing for Performance aan de HKU. Sindsdien bewandelt ze een eclectisch carrierepad, waarin ze o.a. schreef over koeien die hun weiland ontgroeid zijn (KASKO), vrouwen met ontploffende hoofden (Tweetakt) en jongens die verdwijnen in de nacht (Sonnevanck).

In 2020 ontving Lisanne een werkbijdrage van het Fonds Podiumkunsten voor Cabin Fever, een body-horror-familiedrama over chronisch ziekzijn. Je zou kunnen zeggen dat in deze tekst al haar interesses samenkomen: exploderende taal, imploderende lichamen en verstikkende systemen.

Onder de noemer Stichting Radicale Gezelligheid maakt ze samen met Lotte Lola Vermeer theater en andere sociaal-artistieke projecten. In 2020 stonden zij samen met hun (destijds) werkloze moeders op de vloer, en zochten zij antwoord op de vraag: hoe laat je je niet failliet verklaren?

Marinka Kluiver (1999) is op 8-jarige leeftijd in aanraking gekomen met blaasmuziek. Sindsdien is haar passie en liefde voor het bespelen van de hoorn nooit meer gestopt. In april 2022 studeerde Marinka af aan het ArtEZ Conservatorium te Zwolle, waar ze les kreeg van Stefan Blonk en René Pagen. Gedurende haar studie ging Marinka voortdurend op zoek naar verbreding en verdieping en wil zij zich profileren als een zo allround mogelijke musicus. Zo is ze onder andere actief in orkesten, zowel klassieke orkesten als jazz/poporkesten, in diverse ensembles en houdt zij zich bezig met het maken en spelen van muziektheatervoorstellingen.

Naast haar uitvoerende werkzaamheden is Marinka ook als hoorndocente verbonden aan meerdere plaatselijke muziekverenigingen. Daarnaast heeft zij ook ruime ervaring met het geven van muzieklessen op koperblaasinstrumenten binnen het basisonderwijs.

Marlies Bosmans (1992) vertrok als dertienjarige van het Belgische dorpje Mol naar De Kunsthumaniora in Antwerpen om daar de opleiding Woordkunst-drama te volgen. Na de middelbare school en omzwervingen langs Leuven, Mexico en Parijs belandt ze uiteindelijk op de toneel-en kleinkunstacademie van Amsterdam. In 2016 behaalt ze daar haar Bachelor Theater.

Na haar afstuderen speelt ze o.a. bij Het Zuidelijk Toneel, Theater Malpertuis, Karavaan Festival, Arsenaal en Matzer Theaterproducties. Ook ontwikkelt ze zich als schrijver bij Makershuis Alkmaar, Stichting Mediaridders en Stadschouwburg Haarlem, waar ze de volgende voorstellingen schrijft: Bleekneusjes, Hemels Haarlem, Onze kersentuin, Kenau en Dit is geen dorp. In 2021 richt ze samen met Bart Sietsema, Jasper van Hofwegen en Emma van Muiswinkel ‘Club Kenau’ op, een collectief dat muzikale familievoorstellingen maakt voor de Stadsschouwburg van Haarlem.

Als regisseur krijgt ze in 2019 de kans bij Het Gevolg om haar eerste voorstelling te maken ‘Liefde voor het leven’. Deze voorstelling werd gespeeld door tien tachtig-plussers. In 2022 mag ze weer aan de slag bij Het Gevolg en nu met een groep getalenteerde anderstalige jongeren.

“Ik kijk op naar vrouwen als Phoebe Waller-Bridge, Emerald Fennell, Michaela Coel en Emma Thompson. Zij combineren acteren, schrijven en regisseren waardoor ze voeling hebben met elk aspect van een verhaal vertellen.”

Marnix Vinkenborg (1997) is componist en theatermaker. Hij studeerde Composition Electronic Music aan de HKU en achtereenvolgens de master Muziektheater op ArtEZ. Geïnspireerd door de onbegrensde mogelijkheden van muziek, beweegt hij zich tussen de uiteenlopende gebieden van theater, performance, mode en film. Hij wil muzikale dogma’s doorbreken en de klassieke- en popwereld met elkaar verbinden. Een strijkkwartet laat zich prima afwisselen door oversturende elektrische gitaren, en een opera kan best gezongen worden door een volkszanger. Juist door uitwisseling tussen grote contrasten, vindt hij nieuwe kleuren. Tijdens zijn relatief korte loopbaan, is Marnix al te zien en horen geweest bij o.a. Muziekgebouw aan ’t IJ, Nederlands Film Festival, Over Het IJ Festival en vele andere plekken. Met zijn ongebruikelijke muzikale aanpak, afwisseling in muzikale stijlen en gestileerde repertoirekennis, brengt hij nieuwe mogelijkheden naar het muziektheater.

“Kans is in het voordeel van de voorbereide observator” - Brian Eno

Raphael R. Jacobs (1994) is een interdisciplinair kunstenaar, kostuumontwerper en schrijver gevestigd in Amsterdam en Berlijn. In interdisciplinaire settings combineert Raphael disciplines als muziek, taal en design. Na een opleiding beeldende kunst en modevormgeving (Kunsthochschule Berlin), voltooide Raphael een masteropleiding aan het Sandberg Instituut in Amsterdam en studeerde tegelijkertijd Orgelmuziek aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Sinds 2018 werkt Raphael samen met Ludger Engels en ontwierp Raphel kostuums voor 'Il Trionfo del Tempo e del Disinganno', 'La Calisto' en het toneelstuk 'Lulu' in Theater Aachen. In Amsterdam maakte Raphael installatiewerken voor W139, Perdu, Brakke Grond en het Opera Forward Festival. Voor het Sprengelmuseum Hannover, Meetfactory Prague en Antichambre Düsseldorf maakte Raphael werken voor en met de kunstenaar Andreas Greiner. In 2021/22 blijft Raphael samenwerken met Sjaron Minailo en assisteert en begeleidt zowel in het onderwijs als in freelance projecten. Sinds 2018 is Raphael ook redacteur van het muziektijdschrift Positionen en publiceert daar poëzie en kritieken.

Renán Zelada Cisneros studeerde compositie aan de Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów (Grazyna en Kiejstut Bacewicz Muziekacademie), Łódź en het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Tegenwoordig volgt hij een Masteropleiding Filmmuziek aan het Conservatorium van Amsterdam. Zijn muziek werd o.a. gespeeld in de TivoliVredenburg in Utrecht en de Grote of St. Bavokerk in Haarlem. In juni 2018 was de première van de opera La Tragedia di Claudio M. met een libretto van Johannes Boer. Binnen dit project werkte Renán samen met 4 andere componisten, waaronder zijn oud-leraar Cornelis de Bondt.

Werken met film en andere visuele media is echt zijn passie. Voor hem is het niet genoeg om abstract aan muziek te denken, hij heeft altijd een verhaal of een gevoel nodig om vorm te geven aan zijn muzikale ideeën. Daarom vindt hij opera, films en muziektheater zó interessant. Een andere passie zijn de kleurrijke geluiden van vintage synths, en manieren te vinden om hen samen te gebruiken met akoestische instrumenten. Bij KASKO wil Renán zich verder ontwikkelen als componist in de wereld van opera en muziektheater. 

Stijn Dijkema (1992) studeerde in 2021 af aan de regie opleiding in Amsterdam met een eigentijdse bewerking van het stuk Oedipus. Sinds zijn afstuderen heeft hij verschillende projecten geregisseerd, onder andere bij De Nationale Opera. Hier maakte hij In Nabijheid, een opera film waarin het koor van de De Nationale Opera het koor Black Harmony uit Amsterdam Zuid-Oost muzikaal ontmoet. Ook richtte Stijn tijdens de lockdown het platform “Acteur aan de Deur” op dat voorstellingen tot aan de voordeur brengt. Hij schreef en regisseerde hiervoor de voorstelling Een hart onder de riem. Met zijn guerrilla locatie theatergroep TG Vagebond realiseert hij intieme locatie voorstellingen op onconventionele locaties over grote wereldse thema’s zoals het klimaat.

Stijn zoekt altijd de maatschappelijk urgente thema’s op en vind radicale vormen om deze bespreekbaar te maken. Soms door een vinger op de zere plek te leggen en soms juist door een handreiking te doen.